Vorig jaar stierf de moeder van een goede collega. Ik wou haar een kaartje toesturen met wat troostende woorden. In mijn hoofd zat ik te broeden op de perfecte formulering. Mijn collega was net als ik ook rouwtherapeute en ik wou haar de mooiste en meest troostende woorden toesturen. Het moest perfect worden: ik moest het perfecte kaartje vinden met een pakkende afbeelding en de meest geweldige zinnen formuleren. En, o ja, ik zou haar ook een symbolisch cadeautje toesturen. Ik wou de perfecte collega en de perfecte rouwtherapeute zijn. Een ganse week was ik daar mee bezig. Het slorpte al mijn energie op. Toen ik mijn collega de week nadien in levende lijve zag had ik… niks. Ik had geen woord op papier kunnen zetten, had geen kaartje en geen symbolisch cadeautje mee. Mijn drang naar perfectie en mijn angst om beoordeeld te worden hadden mij verlamd en ik had niks ondernomen.

Heel vaak doen we zaken niet omdat we bang zijn voor het oordeel van de ander of omdat we bang zijn om op onze bek te gaan. Verschillende onderzoeken bij terminaal zieke mensen bevestigen dat mensen op het einde van hun leven meer spijt hebben van de dingen die ze niet ondernomen hebben dan van de zaken die ze wel deden.

In haar inspirerende TED- talk ‘The call to courage’ (die nog steeds te bekijken is op Netflix) roept de Amerikaanse psychotherapeute Brené Brown op om onze kwetsbaarheid te omarmen. Kwetsbaarheid is geen zwakte, maar net een kracht, maar het vergt moed om kwetsbaar te zijn. Je loopt het risico om op je bek te gaan. Op het einde van haar lezing stelt Brown de kijker de vraag: wat voor mens wil je zijn? Iemand die altijd voor de veilige optie ging en niets durfde ondernemen of iemand die met een moedig en kwetsbaar hart risico’s nam. Wel, Brené, al je het zo vraagt, dan weet ik het wel.

Mijn collega zat na het overlijden van haar moeder allicht niet te wachten op Nobelprijswaardige zinnen die uit mijn pen zouden rollen. Enkele troostende, haperende zinnen en een blijk van nabijheid waren al mooi geweest. Ik moet nog leren wat moediger te zijn…